ارزیابی عوامل موثر در بهبود رقابت پذیری در صنعت گردشگردی ایران با استفاده از رویکرد MCDM هیبریدی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

2 استادیار دانشگاه مازندران

چکیده

ضرورت توجه به توان رقابتی مقاصد گردشگری معلول فضای رقابتی به وجودآمده در صنعت گردشگردی بین‌المللی است. هدف اصلی بسیاری از مقاصد گردشگردی دنیا، افزایش توان رقابتی است که منجر به حفظ و افزایش سهم بازار می شود. از اینرو پژوهش حاضر سعی کرده با استناد به تئوریهای نوین رقابت-پذیری در صنعت گردشگردی ایران با استفاده از رویکرد MCDM هیبریدی، به ارزیابی عوامل موثر در بهبود رقابت‌پذیری در این صنعت و ارائه راهکارهای مناسب برای آن می‌پردازد. با توجه به تعدد معیارهای ارزیابی کمی و ماهیت فازی بودن معیارهای کیفی، لذا در این پژوهش، به منظور ارزیابی و انتخاب راهکارهای مناسب از یک رویکرد ترکیبی MCDM هیبریدی مبتنی بر فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی و ویکور فازی استفاده شده است. نمونه آمای پژوهش را 15 نفر از خبرگان و متخصصان مرتبط با صنعت توریسم ایران تشکیل داده‌اند. بر اساس مطالعات صورت گرفته، معیارهای اصلی در این تحقیق چارچوب قانونی، محیط کسب و کار و زیرساخت و منابع انسانی و فرهنگی می‌باشند که هر یک به نوبه خود شامل زیرمعیارهایی می‌باشند. نتایج این تحقیق نشان‌دهنده آن است که در بین عوامل موثر بر بهبود رقابت‌پذیری، افزایش کیفیت مقاصد گردشگریبالاترین اولویت را داشته است.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. آذر، عادل، معماریانی، عزیز الله (1373).AHP تکنیکی نوین برای تصمیم­گیری گروهی. دانش مدیریت،شماره­ی 27، 22-32.
  2. باقری، مسلم، شجاعی، پیام، کیانی، مهرداد (1395). ارائه مدل تفسیری ساختاری شاخص­های رقابت پذیری سفر و گردشگری (مطالعه موردی: استان فارس).فصلنامه برنامهریزی و توسعه گردشگری، سال پ5، شماره 18: 5 137-187.
  3. جلالی، ستاره، قدرتیان کاشان، سید عبدالجابر (1395). شناسایی و ارزیابی عوامل رقابت­پذیری مقصد گردشگری (مورد مطالعه: شهر اصفهان).پایان­نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت اجرایی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه کاشان.
  4. جمالی، فیروز، روستایی، شهریور، یاپنگ غراوی، محمد (1397).ارزیابی الگوی علّی معیارهای مؤثر بر رقابت پذیری شهری با رویکرد دیمتل فازی،  فصلنامه علمی- پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، 6(3): 15-33.
  5. زورکی، شهریار، اولیایی نسب، مرضیه (1396). بررسی عوامل موثر بر رشد گردشگری با تاکید بر رقابت پذیری مقصدکاربردی از روش دادههای تابلویی پویاو تخمینزنGMM-Sys، فصلنامه برنامهریزی و توسعه گردشگری، سال 6، شماره­ی 32: 77-104.
  6. فرزین، محمدرضا، نادعلی پور، زهرا، (1389).عوامل موثر بر مزیترقابتی مقصدهای گردشگری در ایران (مورد مطالعه: منطقه چابهار).فصلنامه مطالعات گردشگری، دوره 5، 14: 41-67.

 

  1. Andrades, L. and Dimanche, F.(2017). Destination competitiveness and tourism development in Russia: Issues and challenges, Tourism Management, 62, 360-376.
  2. Balan, D., Balaure, V. and Veghes, C. (2009). Travel and tourism competitiveness of the world's top tourism destination: An exploratory assessment. Annales Universitatis Apulensis Series Oeconomica, 11(2): 979-987.
  3. Bonn, M.A., Joseph, S.M. and Dai, M. (2005). International versus domestic visitors: An examination of destination image perceptions, Journal of Travel Research, 43 (3): 294-301.
  4. Crouch, G I. (2007). Measuring tourism competitiveness: Research, theory and the WEF index, In Australian and New Zealand Marketing Academy Conference (ANZMAC). Dunedin, New Zealand: University of Otago
  5. Crouch, G.I. and Ritchie, J.R.B. (1999). Tourism, competitiveness, and societal prosperity. Journal of Business Research, 44: 137-152.
  6. El-Said, O. and Aziz, H. (2019). Egypt's competitiveness: Empirical examination of the relationship between destination attributes, tourist satisfaction, and behavioral intentions among the hotel guests.Tourism and Hospitality Management, 21(1):1-21.
  7. Enright, Michael, and James Newton (2005). Determinants of Tourism Destination Competitiveness in Asia Pacific: Comprehensiveness and Universality. Journal of Travel Research, 43: 339-350.
  8. Ferreira, J. and Estevao, C. (2009). Cristina Regional Competitiveness of Tourism Cluster: A Conceptual Model Proposal, Available online at http://mpra.ub.uni-muenchen.de/14853.
  9. Goffi, G. (2013). A model of tourism destinations competitiveness: The case of theItalian destinations of excellence, En Anuario Turismo y Sociedad, 14: 121-147.
  10. Miloradov, K.A, Romanishina, T.S, Kovalenko, A.A., Bondarenko, N.G, Andrianova J.V. (2018). An Efficient Strategy for the Development of Tourism at Regional Level European. Research Studies Journal 4: 208-221.
  11. Papa, R., Gargiulo, C., Franco, S., Russo, L. (2014). The Evolution of Urban Competitiveness in Italy. The 2nd international virtual Scientific Conference.
  12. Peng, K.H and Tzeng, G.H. (2012). Strategies for promoting tourism competitiveness using a hybrid MCDM model. Intelligent decision technologies, 107-115.
  13. Sáez, L., & Periáñez, I. (2015). Benchmarkingurban competitiveness in Europe toattract investment. Cities, 48: 76-85.
  14. Singhal, S., McGreal, S., & Ber ry, J. (2013). an evaluative model for citycompetitiveness: Application to UK cities. Land Use Policy, 30(1): 214-222.
برنامه ریزی و توسعه گردشگری
دوره 8، شماره 31
اسفند 1398
صفحه 219-232

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار