بررسی تأثیر سرمایهی اجتماعی بر میزان گرایش به ورود گردشگر (مورد مطالعه: شهر یاسوج)
نوع مقاله : علمی-پژوهشی
چکیده
امروزه میتوان از صنعت گردشگری بهعنوان یک صنعت پویا در کنار سایر فعالیتها و خدمات برای پیشبرد اهداف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بهرهبرداری نمود. شهرها نیز از دیرباز مهمترین مناطق گردشگری را تشکیل میدادند. البته صرف وجود جاذبهی گردشگری در مناطق شهری برای توسعهی گردشگری، کافی نیست. پس لازم است که دیگر ارکان و عناصر مرتبط با صنعت مذکور از جمله سازمانها و نهادها و همچنین مردم جامعهی مقصد گردشگری شرایطی را برای جلب گردشگر فراهم نمایند. بدون شک، رفتار و کنش جامعهی میزبان در تعامل با گردشگر تأثیر مهمی در رونق گردشگری دارد. با توجه به افزایش ورود گردشگر به شهر یاسوج طی سالهای اخیر، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر عواملی همچون سرمایهی اجتماعی، سن، میزان درآمد... افراد بر گرایش آنها نسبت به ورود گردشگر پرداخته است. در این پژوهش که از روش پیمایشی استفاده شده است، با استفاده از جدول لین[1] (1976) تعداد 382 نفر به عنوان نمونه، تعیین و با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی از نوع طبقهای- چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهی محققساخته بوده که جهت تعیین اعتبار آن از اعتبار سازه به روش تحلیل عاملی و جهت تعیین پایایی از همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل، تحلیل رگرسیون دومتغیره و چندمتغیره) با کاربرد نرمافزار SPSS استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که بین متغیرهای سرمایهی اجتماعی، سن پاسخگویان (متغیرهای مستقل) و گرایش آنها به ورود گردشگر رابطهی معناداری وجود دارد. بین جنسیت و وضعیّت تأهل افراد و میزان گرایش آنها به ورود گردشگر رابطهی معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای مستقل بیش از 8/5درصد از متغیر وابسته(گرایش به ورود گردشگر) را تبیین میکنند.