چکیده
سرمایهی اجتماعی را میتوان بهعنوان زیربنای توسعهی گردشگری در نواحی روستایی بهشمار آورد. در همین رابطه باید به پیامدهای توسعهی گردشگری اشاره نمود که بهعنوان یک فعالیت پر رونق میتواند سرمایههای مختلف نواحی روستایی را با تحول همراه سازد. بنابراین در جهت توسعهی گردشگری و ارتقاء سرمایهی اجتماعی در روستاها بررسی رابطهی بین این دو ضروری بهنظر میرسد. بر همین اساس این پژوهش در راستای پاسخگویی به این سؤال که «بین سطح توسعهی گردشگری و میزان سرمایهی اجتماعی در روستاهای دهستان سولقان چه رابطهای وجود دارد؟» تدوین یافته است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و روش انجام آن توصیفی-تحلیلی است. تهیهی دادههای مورد نیاز مبتنی بر روش میدانی است. جامعهی آماری این پژوهش، خانوارهای محلی ساکن در روستاهای محدودهی مطالعاتی است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 195سرپرست خانوار بهعنوان حجم نمونه تعیین شدند. همچنین تجزیه و تحلیل دادهها با بهرهگیری از نرم افزار Spss (آمار توصیفی و استنباطی) انجام شدهاست. نتایج بدست آمده مبین وجود رابطهی مستقیم معنادار آماری بین توسعهی گردشگری و سرمایهی اجتماعی است.
اکبریان رونیزی, سعیدرضا. (1392). بررسی رابطه ی توسعه ی گردشگری و سرمایه ی اجتماعی در نواحی روستایی مطالعه‌ی موردی: دهستان سولقان (شهرستان تهران). برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 2(6), 75-92.
MLA
سعیدرضا اکبریان رونیزی. "بررسی رابطه ی توسعه ی گردشگری و سرمایه ی اجتماعی در نواحی روستایی مطالعه‌ی موردی: دهستان سولقان (شهرستان تهران)". برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 2, 6, 1392, 75-92.
HARVARD
اکبریان رونیزی, سعیدرضا. (1392). 'بررسی رابطه ی توسعه ی گردشگری و سرمایه ی اجتماعی در نواحی روستایی مطالعه‌ی موردی: دهستان سولقان (شهرستان تهران)', برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 2(6), pp. 75-92.
VANCOUVER
اکبریان رونیزی, سعیدرضا. بررسی رابطه ی توسعه ی گردشگری و سرمایه ی اجتماعی در نواحی روستایی مطالعه‌ی موردی: دهستان سولقان (شهرستان تهران). برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 1392; 2(6): 75-92.
)