شناسایی و رتبه‌بندی فرصت‌های کارآفرینانه در گردشگری روستایی (مطالعه‌ی موردی: روستای آب اسک)

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه علامه طباطبائی

2 کارشناس ارشد کارآفرینی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

از آنجا که گردشگری و شناسایی فرصت‌های مربوط به آن در زمینه­ی کارآفرینی همواره از جمله شناخته ‌شده‌ترین راهبردهای توسعه روستایی بوده است، این پژوهش با هدف شناسایی و رتبه‌بندی فرصت‌های کارآفرینانه در گردشگری روستایی منطقه آب اسک در استان مازندران، که با برخورداری از پتانسیل‌های فراوان طبیعی و موقعیت مکانی مناسب از نقاط مستعد برای توسعه کسب‌ وکارها در حوزه گردشگری روستایی است، انجام‌ شده است تا با رویکردی کاربردی این فرصت‌ها را برای ورود به بازار گردشگری معرفی نماید. تحقیق حاضر توصیفی بوده و از رویکرد آمیخته برای دستیابی به پاسخ سؤالات خود بهره گرفته است. در جمع‌آوری داده‌ها  پس از بررسی پیشینه موضوع از روش مصاحبه با خبرگان و پرسش‌نامه محقق ساخته  استفاده‌ شده است. سنجش روایی محتوایی و همچنین پایایی صورت گرفته است و پایایی هریک از فرصت‌های 11 گانه بالای 7/0 به دست آمد. روش‌های آماری مورد‌ استفاده نیز شامل آمارهای توصیفی و استنباطی است که با استفاده از نرم‌افزارهای 19SPSS و LISREL پیاده شد. نتایج پژوهش 59 فرصت کارآفرینی را در صنعت گردشگری روستای آب اسک مشخص کرد. این فرصت‌ها در 11 گروه سازمان‌دهی و رتبه‌بندی شدند به طوری که فرصت‌های گروه بهداشتی و سلامت بالاترین رتبه و فرصت‌های تفریح و ماجراجویی پایین‌ترین رتبه را کسب کردند. در پایان برای توسعه فرصت‌های کارآفرینی در زمینه گردشگری روستایی آب اسک راهکارها و پیشنهادهایی ارائه گردیده است.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. احمدپور، محمود و مقیمی، سید محمد (1388). مبانی کارآفرینی، چاپ هشتم، تهران: انتشارات فراندیش.
  2. ایزدی، نسیم و عطائی، پوریا (1392). کارآفرینی روستایی و نقش ترویج و آموزش کشاورزی در توسعه آن، نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی، سال یازدهم، شماره40:  34-30.
  3. پورجعفر، محمدرضا و محمودی نژاد، هادی و ایلکا، شاهین و عاقبت بخیر، حامد (1391). فرا تحلیلی از ارزیابی رویکردهای توسعه‌ی گردشگری روستایی با تأکید بر تحلیل عوامل راهبردی (SWOT)، فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، دوره 14، شماره2: 79-61.
  4. جمعه پور، محمود و احمدی، شکوفه (1390). تأثیر گردشگری بر معیشت پایدار روستایی (مطالعه‌ی موردی: روستای برغان، شهرستان ساوجبلاغ)، پژوهش‌های روستایی، شماره 1: 61-33.
  5. حسام، مهدی و رضوانی، محمدرضا (1393). بررسی وضعیت حمایت‌های مالی کسب ‌وکارهای گردشگری روستایی از یکدیگر با رویکرد تحلیل شبکه، مجله پژوهش و برنامه‌ریزی روستایی،  شماره 10: 142-127.
  6. رنجبریان،  بهرام و زاهدی، محمد (1386). خدمات صنعت گردشگری، چاپ اول، اصفهان: انتشارات چهارباغ.
  7. سقایی، مهدی و علیزاده، سید دانا (1392). امکان‌سنجی محصول گردشگری روستایی در شهرستان پاوه، فصلنامه فضای جغرافیایی، شماره 41: 20-1.
  8. شفقت، ابوطالب و درویش، حسن و نامدار علی آبادی، عباس و غلامی، رمضان (1389). مجموعه مقالات همایش ملی توسعه پایدار روستایی با تأکید بر بخش کشاورزی بجنورد، بجنورد، ایران.
  9. صفری، سعید و محمد میرزایی بافقی، ملیحه (1393). شناسایی و اولویت‌بندی فرصت‌های کارآفرینانه در صنعت گردشگری شهرستان یزد، مطالعات مدیریت گردشگری، شماره 26:  147-131.‎
  10. غنیان, منصور و خانی، فضیله و بقایی، لیلا (1390). ارزیابی فضای کارآفرینی در گردشگری روستایی (مطالعه موردی: منطقه اورامان)، پژوهش‌های روستایی، شماره 7: 123-99.‎
  11. غنیان، منصور (1389). تبیین راهبردهای توسعه گردشگری کارآفرین روستایی؛ مطالعه منطقه اورامان، رساله دکتری تخصصی در رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، 18-2.
  12. قنبری، سیروس و دهقان، محمدحسین و میرکی اناری، حسین (1395). ارزیابی عوامل مؤثر بر توسعه کارآفرینی در گردشگری روستایی، مطالعات مدیریت گردشگری، شماره32: 20-1.
  13. محسنی، رضاعلی (1388). گردشگری پایدار در ایران: کارکردها، چالش‌ها و راهکارها، مجله      علمی- پژوهشی فضای جغرافیایی، شماره 28: 171-149.
  14. مقیمی، سید محمد (1383). کارآفرینی در نهادهای جامعه مدنی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  15. Ahmad, A.R. Yusoff, W.F.W. Noor, H.M. and Ramin, A.K. (2012). Preliminary study of rural entrepreneurship development program in Malaysia. Journal of Global Entrepreneurship, 2(1): 1-8.
  16. Ateljevic, J. and Page, S.J. Eds. (2009). Tourism and entrepreneurship. Routledge.
  17. Dinis, A. (2011). Tourism, niche strategy and networks as factors for both entrepreneurship and rural sustainability, IX Rural Entrepreneurship Conference, Nottingham Business School.
  18. Dwyer, L. Edwards, D. Mistilis, N. Roman, C. and Scott, N. (2009). Destination and enterprise management for a tourism future. Tourism Management, 30(1): 63-74.
  19. Fortunato, M.W.P. Fortunato, M. W. P. Alter, T.R. Alter, T.R. (2016). Culture and entrepreneurial opportunity in high-and low-entrepreneurship rural communities: Challenging the discovery/creation divide. Journal of Enterprising Communities: People and Places in the Global Economy, 10(4): 447-476.
  20. Komppula, R. (2014). The role of individual entrepreneurs in the development of competitiveness for a rural tourism destination–A case study. Tourism Management, 40, 361-371.
  21. Luke, B. and Verreynne, M.L. (2006). Exploring strategic entrepreneurship in the public sector, Qualitative Research in Accounting and Management, 3(1): 4-26.
  22. Meccheri, N. and Pelloni, G. (2006). Rural entrepreneurs and institutional assistance: an empirical study from mountainous Italy, Entrepreneurship and Regional Development, 18(5): 371-392.
  23. Peng, K. L. Peng, K.L., Lin, P.M. and Lin, P.M. (2016). Social entrepreneurs: Innovating rural tourism through the activism of service science. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 28(6): 1225-1244.
  24. Sima, E. Bordânc, F. and Sima, C. (2015). Entrepreneurship Role in Promoting Rural Tourism. Agricultural Economics and Rural Development, 12(1): 71-80.
  25. Zamora, О. М. (2011). Development instruments for the cross-border cooperation in Ukraine, In: problems of tourism development on rural areas, Krystyna Krzyzanowska(ed), Warsaw University of Life Sciences Press, Warsaw 2011, pp: 109-121.
برنامه ریزی و توسعه گردشگری
دوره 6، شماره 20
خرداد 1396
صفحه 131-149

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار