موانع اجرای سیاست گردشگری در ج.ا.ایران: ارائه‌ی چارچوبی مفهومی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی دانشگاه / دانشگاه علامه طباطبایی

2 استادیار گروه مدیریت جهانگردی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی تهران

3 گروه آموزشی مدیریت جهانگردی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران

4 مدیر اجرایی انجمن خدمات بین المللی سلامت ایران

چکیده

مطالعات در زمینه‌ی اجرای سیاست گردشگری به ویژه در چارچوب سیاست‌گذاری عمومی کشورهای در حال توسعه بسیار محدود انجام شده است و اغلب بین تمایل به توسعه گردشگری (سیاست‌گذاری) و ترجمه‌ی این تمایل به اقدام اجرایی در بستر واقعی (اجرای سیاست) خلاء اساسی وجود دارد. رسالت اصلی این مطالعه ارائه‌ی الگویی است که زمینه‌ساز پرکردن چنین خلاء‌ و اجرای کارای سیاست گردشگری در شرایط ج.ا.ایران باشد. روش تحقیق اکتشافی، پارادایم فلسقی ساخت‌گرایی اجتماعی، استراتژی تحقیق کیفی نظریه داده بنیان برای توسعه‌ی نظریه استفاده شُد است. جامعه‌ی آماری تحقیق کلیه ذینفعان کلیدی مرتبط با توسعه‌ی گردشگری ج.ا.ایران بنابراین روش نمونه‌گیری هدفمند و 38 نفر برای مصاحبه‌ی عمیق رو در رو انتخاب شدند. به عنوان نتایج تحقیق، 6 طبقه اصلی و 31 طبقه فرعی شناسایی وتبیین شد که مبنای ارائه‌ی مدلی پارادایمی برای اجرای سیاست گردشگری در ج.ا.ایران شد. برخی از مهمترین عوامل موثر بر اجرای سیاست گردشگری در ج.ا.ایران بر اساس نتایج این تحقیق: نهادینه‌گی گفتمان توسعه‌ی گردشگری، شرایط آمادگی برای اجرا، انگیزه و تعهد به اجرا، هماهنگی و حمایت بیرونی و درونی، شرایط سیستم اداره‌ی عمومی کشور، شناسایی شدند. مهمترین سهم این تحقیق ارائه‌ی الگویی مفهومی برای ارتقاء دانش اجرایی سیاست گذاران گردشگری در مورد الزامات اجرای سیاست گردشگری است.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. رحمانی، زین العابدین؛  پرهیزگار، محمد مهدی ؛  امینی، محمدتقی؛  شیرمحمدی، یزدان (1393). “عوامل موثر بر اجرای سیاست گردشگری جمهوری اسلامی ج.ا.ایران، مجله مطالعات مدیریت گردشگری”، 8 (7):207-183.
  2. سند چشم‌انداز توسعه گردشگری ج.ا.ایران (1384). سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری.
  3. برنامه عملیاتی 2 ساله برای 30 استان کشور (1387). سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری. مهندسین مشاور سبز اندیشان پایش.
  4. برنامه عملیاتی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای برنامه ششم توسعه (1394). معاونت توسعه مدیریت-دفتر برنامه‌ریزی و بودجه.
  1. Baum, T. (1994a).The development and implementation of national tourism policies. Tourism Management, 15 (3), 185-192.
  2. Corbin, J. and Strauss, A. (2008) Basics of Qualitative Research (3rd edn). Thousand Oaks, CA: Sage.
  3. Charmaz, K. (2006) Constructing Grounded Theory. London: Sage.
  4. Deng, T., Hu, Y., & Ma, M. (2019). Regional policy and tourism: A quasi-natural experiment. Annals of Tourism Research, 74, 1-16.
  5. Dredge, D., & Jenkins, J. (2007). Tourism planning and policy. Brisbane: John Wiley & Sons.
  6. Eising, R. (2004). Multi-level governance and business interests in the European Union. Governance, 17(2), 211-245.
  7. Glaser, B. (1992). Basics of Grounded Theory Analysis. Mill Valley, CA: Sociology Press.
  8. Goggin, M. L., Bowman, A. O.’M., Lester, J. P., & O’Toole, L. J., Jr. (1990). Implementation theory and practice: Toward a third generation. Glenview Ill: Scott Foresman/Little, Brown and Company.
  9. Goulding, C. (2000). Grounded theory methodology and consumer behaviour, procedures, practice and pitfalls. ACR North American Advances.
  10. Hall, C. M. (2008). Tourism planning: Policies, processes and relationships (2nd ed.). Harlow: Prentice Hall.
  11. Hall, M.C and Jenkins, J.M. (1995) Tourism and Public Policy. London: Routledge.
  12. Harrison (ed.) Tourism and the Less Developed Countries. London: Belhaven Press, 35-46.
  13. Hojnacki, M. (1997). Interest groups' decisions to join alliances or work alone. American Journal of Political Science, 41(1), 61-87.
  14. Insch, A. (2020). The challenges of over-tourism facing New Zealand: Risks and responses. Journal of Destination Marketing & Management. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2212571X19301453.
  15. Krutwaysho, O., & Bramwell B. (2010). Tourism policy implementation and society. Annals of Tourism Research, 37 (3), 670–691.
  16. Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln. The SAGE Handbook of Qualitative Research. Thousand Oaks :SAGE, 2011. Print.
  17. Laws, E., Agrusa, J. F., & Richins, H. (2011). Tourist destination governance: Practice, theory and issues. Cambridge, Mass: CAB International.
  18. Lew, A. A., Hall, C. M., & Williams, A. M. (2014). A companion to tourism. Blackwell Publishing.
  19. Lipsky, M. (1980). Street-level bureaucracy: Dilemmas of the individual in public services. New York: Russell SAGE Foundation.
  20. Richter, L.K (1992) Political Instability and Tourism in the Third World. In D.
  21. Ryan, N. (1996). Some advantages of an integrated approach to implementation analysis: a study of Australian industry policy. Public Administration, 74(4), 737-753.
  22. O'Toole Jr., L. J. (2000). Research on policy implementation: Assessment and prospects. Journal of Public Administration Research and Theory, 10(2).
  23. Pressman, J., & Wildavsky, A. (1973). Implementation. Berkeley: University of California Press.
  24. Puppim de Oliveira, J.A (2002) Implementing Environmental Policies in Developing Countries through Decentralisation: the case of Protected Areas in Bahia, Brazil. World. Development, 30 (10), 1713-1736.
  25. Estol, J., Camilleri, M., & Font, X. (2018). European Union Tourism Policy: An institutional theory critical discourse analysis. Tourism Review, 73(3), 421–431. https://doi.org/10.2139/ssrn.3164128.
  26. Wanner A., Seier, G. & Probstl-Haider, U. (2020). Policies related to sustainable tourism – An assessment and comparison of European policies, frameworks and plans. Journal of Outdoor Recreation and Tourism. sciencedirect.com/science/article/pii/S2213078019300866.
  27. Sabatier, P. A., & Weible, C. M. (2007). The advocacy coalition framework: Innovations and clarifications. In P. A. Sabatier (Ed.), Theories of the policy process (2nd ed., pp. 189-220). Boulder, CO: Westview Press.
  28. Saetren, H. (2005). Facts and myths about research on public policy implementation: Out-of-fashion, allegedly dead, but still very much alive and relevant. The Policy Studies Journal, 33(4).
  29. Saunders, M; Lewis, P; Thornh, A. (2016). Research methods for business students (7th edition). Pearson, London.
  30. Shafiee, S., Ghatarib, A. R., Hasanzadeha, A., & Jahanyan, S. (2019). Developing a model for sustainable smart tourism destinations: A systematic review. Tourism Management Perspectives, 31, 287–300.
  31. Staples, S. D., & Webster, J. (2008). Exploring the effects of trust, task interdependence and virtualness on knowledge sharing in teams. Information Systems Journal, 18, 617-640.
  32. Strauss, A., & Corbin, J. Basics of Qualitative Research: Techniques and Procedures for Developing Grounded Theory. (1998). Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc,.
  33. The Travel & Tourism Competitiveness Report 2019. (2019).World economic forum. http://www3.weforum.org/docs/WEF_TTCR_2019.pdf.
  34. Tosun, C (2000). Limits to Community Participation in the Tourism Development process in Developing countries. Tourism Management, 21(1), 613-633.
  35. Weaver, D. B. (2012). Organic, incremental and induced paths to sustainable mass tourism convergence. Tourism Management, doi:10.1016/j.tourman.2011.08.011.
  36. Weaver, D. (2006). Sustainable tourism: Theory and practice. London: Butterworth-Heinemann.
  37. Wang, D. & Ap, J. (2013). Factors affecting tourism policy implementation: A conceptual framework and a case study in China. Tourism Management, , 36, 221-233.
  1. https://www.e-unwto.org/doi/pdf/10.18111/9789284421152

 

برنامه ریزی و توسعه گردشگری
دوره 9، شماره 34
آذر 1399
صفحه 43-66

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار