زمینه و هدف: گردشگری بیش از حد در شهرهای تاریخی به یک چالش جدی تبدیل شده است. این پژوهش با هدف بررسی راهکارهای مدیریت گردشگری بیش از حد و امکانسنجی ترویج مقاصد جایگزین در بافت تاریخی شهر یزد انجام شده است.
روششناسی: این مطالعه با رویکرد کیفی و استراتژی مطالعه موردی انجام شده است. دادهها از طریق 15 مصاحبه نیمهساختاریافته با خبرگان حوزههای مختلف گردشگری و مدیریت شهری جمعآوری و با استفاده از روش تحلیل تماتیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان میدهد که گردشگری بیش از حد در یزد چالشهایی مانند فشار بر زیرساختها، آسیب به بناهای تاریخی، تغییرات اجتماعی-فرهنگی و افزایش هزینههای زندگی برای ساکنان محلی ایجاد کرده است. راهکارهای اصلی شناسایی شده شامل تعیین ظرفیت تحمل گردشگری، ترویج مقاصد جایگزین، ایجاد سیستم مدیریت یکپارچه، افزایش مشارکت جامعه محلی، استفاده از فناوریهای نوین و اجرای برنامههای آموزشی است.
نتیجهگیری و پیشنهادات: مدیریت پایدار گردشگری در یزد نیازمند رویکردی جامع و چندبعدی است که ابعاد اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی و زیستمحیطی را در نظر بگیرد. ترویج مقاصد جایگزین میتواند به کاهش فشار بر بافت تاریخی کمک کند، اما موفقیت آن مستلزم توسعه زیرساختها، آموزش جامعه محلی و بازاریابی مؤثر است.
نوآوری و اصالت: این پژوهش با تمرکز بر زمینه خاص شهر تاریخی یزد، دیدگاه جامعی از چالشها و راهکارهای مدیریت گردشگری بیش از حد در یک شهر تاریخی ایرانی ارائه میدهد. تاکید ویژه بر نقش فناوری و اهمیت آموزش و فرهنگسازی، از جنبههای نوآورانه این پژوهش است که میتواند مسیرهای جدیدی برای تحقیقات آینده باز کند.
فلاح تفتی, حامد. (1403). مدیریت گردشگری بیش از حد و ترویج مقاصد جایگزین در بافت تاریخی شهر یزد. برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 13(50), -. doi: 10.22080/jtpd.2024.27426.3906
MLA
حامد فلاح تفتی. "مدیریت گردشگری بیش از حد و ترویج مقاصد جایگزین در بافت تاریخی شهر یزد". برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 13, 50, 1403, -. doi: 10.22080/jtpd.2024.27426.3906
HARVARD
فلاح تفتی, حامد. (1403). 'مدیریت گردشگری بیش از حد و ترویج مقاصد جایگزین در بافت تاریخی شهر یزد', برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 13(50), pp. -. doi: 10.22080/jtpd.2024.27426.3906
VANCOUVER
فلاح تفتی, حامد. مدیریت گردشگری بیش از حد و ترویج مقاصد جایگزین در بافت تاریخی شهر یزد. برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 1403; 13(50): -. doi: 10.22080/jtpd.2024.27426.3906