توسعه پایدار گردشگری مجموعهای از اصول، خطمشیها و روشهای مدیریتی برای ترسیم مسیر توسعهی گردشگری به گونهای است که رفاه جوامع انسانی و سلامت اکوسیستمهای طبیعی در دراز مدت تضمین شود. در این میان برداشتهای متعددی از این مفهوم و شیوه تحقق آن وجود دارد که خود معلول پارادایمهای فکری و دیدگاههای مختلف صاحبنظران است. آشنایی دقیقتر دانشپژوهان و مدیران اجرایی گردشگری ایران با این مکتبهای فلسفی و پارادایمهای فکری مطرح در این زمینه امری ضروری است. به همین منظور این نوشتار میکوشد پس از مطالعهی تطبیقی مکتبهای فلسفی ایده‌آلیسم و پراگماتیسم، رویکرد «توسعه پایدار گردشگری» را از منظر این دو دیدگاه مورد بررسی و مداقه قراردهد. این مطالعهی تطبیقی ضمن کمک به بسط دایره معرفتشناسی نظام علمی گردشگری می‌تواند به ترویج روحیه نقادی نسبت به خطمشیها و برنامه‌ریزی‌های توسعه پایدار گردشگری کشور منجرشود.
ضیایی, محمود, زندی, ابتهال, عباس‌پور, نیلوفر, & عبدی, مرجان. (1393). توسعهی پایدار گردشگری از دیدگاه دو مکتب ایده‌آلیسم و پراگماتیسم. برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 3(8), 11-30.
MLA
محمود ضیایی; ابتهال زندی; نیلوفر عباس‌پور; مرجان عبدی. "توسعهی پایدار گردشگری از دیدگاه دو مکتب ایده‌آلیسم و پراگماتیسم". برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 3, 8, 1393, 11-30.
HARVARD
ضیایی, محمود, زندی, ابتهال, عباس‌پور, نیلوفر, عبدی, مرجان. (1393). 'توسعهی پایدار گردشگری از دیدگاه دو مکتب ایده‌آلیسم و پراگماتیسم', برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 3(8), pp. 11-30.
VANCOUVER
ضیایی, محمود, زندی, ابتهال, عباس‌پور, نیلوفر, عبدی, مرجان. توسعهی پایدار گردشگری از دیدگاه دو مکتب ایده‌آلیسم و پراگماتیسم. برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 1393; 3(8): 11-30.
)