گردشگری مذهبی به عنوان یکی از اشکال گردشگری، از جمله پررونقترین گردشگریها در زمان حاضر است. بررسی پیشینهی مطالعات در این زمینه نشان میدهد که گردشگری مذهبی پیامدهای متنوعی دارد. به همین منظور در این مقاله با استفاده از روش فراتحلیل و با تأکید بر نظریه‌ی کارکردگرایی پارسونز به بررسی گردشگری مذهبی و کارکردهای مثبت و منفی آن در جامعه‌ی ایرانی پرداخته شد. با توجه به نظریه‌ی پارسونز، اثرات گردشگری مذهبی به چهار بخش اقتصادی، سیاستی و برنامهای، اجتماعی و فرهنگی قابل تقسیم است. نتایج تحقیق، بیانگر آن است که در خرده‌نظام زیستی، گردشگری مذهبی موجب بهبود زیرساختهای اساسی در منطقه، ایجاد اشتغال، افزایش درآمدها و بهبود اقتصادی شهرهای پذیرای گردشگری میشود. در خرده‌نظام شخصیتی، تأثیر گردشگری مذهبی بر برنامهها و سیاستها به صورت دوطرفه و دوجانبه است؛ یعنی برخی اوقات افزایش گردشگری مذهبی با اتفاقات مربوط به آن منجر به تصویب برنامه و اعمال سیاستی میشود و در برخی اوقات برنامههایی برای افزایش میزان گردشگر و به‌خصوص گردشگر مذهبی تصویب میگردد. گردشگری مذهبی بر خرده‌نظام اجتماعی با افزایش کیفیت زندگی، بالا رفتن امکانات رفاهی و افزایش انسجام اجتماعی تأثیرگذار است. در نهایت، انرژی حاصل از گردشگری به خرده‌نظام فرهنگی میرسد که در اینجا خرده‌نظام فرهنگی خودش را با پدیده‌ی انتقال و اشتراک فرهنگی و حفظ ارزشها نشان میدهد.
فیروزجائیان گلوگاه, علی‌اصغر, یوسفی, ندا, & میرمحمدتبار, سیداحمد. (1393). تحلیل کارکردی گردشگری مذهبی در ایران (فراتحلیلی از تحقیقات موجود). برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 3(8), 143-165.
MLA
علی‌اصغر فیروزجائیان گلوگاه; ندا یوسفی; سیداحمد میرمحمدتبار. "تحلیل کارکردی گردشگری مذهبی در ایران (فراتحلیلی از تحقیقات موجود)". برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 3, 8, 1393, 143-165.
HARVARD
فیروزجائیان گلوگاه, علی‌اصغر, یوسفی, ندا, میرمحمدتبار, سیداحمد. (1393). 'تحلیل کارکردی گردشگری مذهبی در ایران (فراتحلیلی از تحقیقات موجود)', برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 3(8), pp. 143-165.
VANCOUVER
فیروزجائیان گلوگاه, علی‌اصغر, یوسفی, ندا, میرمحمدتبار, سیداحمد. تحلیل کارکردی گردشگری مذهبی در ایران (فراتحلیلی از تحقیقات موجود). برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 1393; 3(8): 143-165.
)