در اغلب موارد فضای گردشگری شهری بسیار محدودتر و کوچک‌تر از کل نظام پهنه‌ی شهر است. برنامهریزی گردشگری شهری نیازمند شناخت صحیح از فضاهای گردشگرپذیر در شهر است. این فضاها از سه الگوی خطی، نقطهای و سطحی تشکیل شده است که با فرآیند حرکتی گردشگران معنیدار میشوند. تعیین مسیرهای ویژه‌ی گردشگری رهیافتی جهت تعیین الگوی تراکم حرکتی گردشگران در وضع موجود و بهینه است. هدف از تعیین مسیرهای ویژه‌ی گردشگری، مدیریت اجتماعی- مکانی فضاهای ویژه‌ی گردشگری است. در پژوهش حاضر با استفاده از تلفیق الگوهای خطی، نقطهای و فرآیند حرکتی گردشگران، روشی جهت تعیین مسیرهای ویژه‌ی گردشگری پیشنهاد شده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که الگوی فضایی مناسب برای تعیین مسیرهای ویژه‌ی گردشگری باید در وحله‌ی اول دارای نگرشی سیستماتیک نسبت به همه‌ی عناصر دخیل در موضوع باشد، میزان جذابیت مقاصد گردشگری را لحاظ نماید، اولویت‌بندی گردشگران در انتخاب سفرهای درونشهری را رعایت نماید، همزمان اصول و معیارهای شهرسازی در انتخاب مسیرهای بهینه وارد سازد و در نهایت، حداکثر تراکم حرکتی گردشگران در حالت موجود و بهینه را شامل شود.
سرایی, محمد حسین, حیدری چیانه, رحیم, صفرپور, میثم, & شاکری, یونس. (1393). ارایه‌ی الگویی فضایی جهت تعیین مسیرهای ویژه‌ی گردشگری شهری (نمونه: شهر شیراز). برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 3(10), 147-161.
MLA
محمد حسین سرایی; رحیم حیدری چیانه; میثم صفرپور; یونس شاکری. "ارایه‌ی الگویی فضایی جهت تعیین مسیرهای ویژه‌ی گردشگری شهری (نمونه: شهر شیراز)". برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 3, 10, 1393, 147-161.
HARVARD
سرایی, محمد حسین, حیدری چیانه, رحیم, صفرپور, میثم, شاکری, یونس. (1393). 'ارایه‌ی الگویی فضایی جهت تعیین مسیرهای ویژه‌ی گردشگری شهری (نمونه: شهر شیراز)', برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 3(10), pp. 147-161.
VANCOUVER
سرایی, محمد حسین, حیدری چیانه, رحیم, صفرپور, میثم, شاکری, یونس. ارایه‌ی الگویی فضایی جهت تعیین مسیرهای ویژه‌ی گردشگری شهری (نمونه: شهر شیراز). برنامه ریزی و توسعه گردشگری, 1393; 3(10): 147-161.
)