رقابت پذیرسازی شهرهای گردشگری ایران

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 گروه مدیریت، مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی، تهران، ایران

2 گروه مدیریت جهانگردی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

10.22080/jtpd.2021.20881.3486

چکیده

ایران از کشورهایی است که باداشتن جاذبه‌های گردشگری گوناگون، قابلیت‌های زیادی برای توسعه گردشگری دارد. ولی وجود این جاذبه‌ها به تنهایی نتوانسته برای گردشگری ایران موفقیت به همراه آورد و رقابت‌پذیری صنعت گردشگری ایران را در مقایسه با سایر کشورهای مقصد گردشگری افزایش دهد. برای تغییر این وضعیت و از آنجاکه توسعه رقابت‌پذیری گردشگری یک کشور به توان رقابت‌پذیری مقصدهای داخلی آن وابسته است، لازم است در درجه اول توان رقابت‌پذیری مقصدهای گردشگری داخلی ایران تقویت شود. در این مسیر، چالش‌های مختلفی وجود دارند که شهرهای ایران با آن مواجه هستند و باید آن‌ها را شناسایی نمود. هدف این تحقیق، شناسایی چالش‌های پیش روی شهرهای ایران در زمینه رقابت‌پذیری گردشگری و ارائه راهکارهایی یکپارچه به منظور تقویت رقابت‌پذیری آن‌ها است. در همین راستا ابتدا مدل مفهومی اولیه رقابت‌پذیری شهرهای گردشگری ایران با بررسی ادبیات تحقیق، تدوین شد. سپس با بهره‌گیری از پرسشنامه مورد تأیید خبرگان، مدل مفهومی تحقیق با نظرات راهنمایان گردشگری دارای سابقه و با روش تحلیل مسیر مبتنی بر PLS آزمون شد. یافته‌های تحقیق شامل داده‌های جمعیت‌شناختی، آمارهای توصیفی متغیرها و یافته‌های استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت. درنهایت، راهکارها و پیشنهادهای متناسب با هریک از عواملی که رقابت‌پذیری شهرهای گردشگری ایران را با چالش مواجه کرده‌اند، ارائه شد.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1.  

    1. Armenski, T., Marković, V., Davidović, N., & Jovanović, T. (2011). Integrated model of destination competitiveness. Geographica Pannonica, 15(2), 58-69.
    2. Arslan, N., & Tathdil, H. (2012). Defining and measuring competitiveness: a comparative analysis of Turkey with 11 potential rivals. International Journal of Basic & Applied Sciences, 12(2), 31-43.
    3. Ayikoru, M. (2015). Destination competitiveness challenges: A Ugandan perspective. Tourism Management, 50, 142-158.
    4. Boddy, M., & Parkinson, M. (Eds.). (2004). City matters: Competitiveness, cohesion and urban governance. Policy Press.
    5. Chavus, S., Maksudunov, A., & Abdyldaev, M. (2012). Tourism Competitiveness in Central Asian Turkish Republics: An Assessment in Terms of Entrepreneurship. International Journal of Business and Social Science, 3(23), 116-121.
    6. Cohen, J. (1992). A power primer. Psychological bulletin, 112(1), 155.
    7. Cohen, J. (2013). Statistical power analysis for the behavioral sciences. Academic press.
    8. Coutinho, L., & Ferraz, J. C. (1994). Estudo da competitividade da indústria brasileira. Campinas: Papirus.
    9. Croes, R. (2011). Measuring and explaining competitiveness in the context of small island destinations. Journal of travel research, 50(4), 431-442.
    10. Crouch, G. I. (2011). Destination competitiveness: An analysis of determinant attributes. Journal of travel research, 50(1), 27-45.
    11. Dwyer, L., & Kim, C. (2003). Destination competitiveness: determinants and indicators. Current issues in tourism, 6(5), 369-414.
    12. Enright, M.J., & Newton, J. (2005). Determinants of tourism destination competitiveness in Asia Pacific: comprehensiveness and universality. Journal of Travel Research, 43(4), 339-350.
    13. Fagerberg, J., Srholec, M., & Knell, M. (2007). The competitiveness of nations: Why some countries prosper while others fall behind. World development, 35(10), 1595-1620.
    14. Goeldner, C. R., & Ritchie, J. B. (2007). Tourism principles, practices, philosophies. John Wiley & Sons.
    15. Hair Jr, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C., & Sarstedt, M. (2016). A primer on partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM). Sage publications.
    16. Hallmann, K., Müller, S., & Feiler, S. (2014). Destination competitiveness of winter sport resorts in the Alps: how sport tourists perceive destinations?. Current Issues in Tourism, 17(4), 327-349.
    17. Henseler, J., Ringle, C. M., & Sinkovics, R. R. (2009). The use of partial least squares path modeling in international marketing. In New challenges to international marketing. Emerald Group Publishing Limited.
    18. Kayar, Ç. H., & Kozak, N. (2010). Measuring destination competitiveness: an application of the travel and tourism competitiveness index (2007). Journal of Hospitality Marketing & Management, 19(3), 203-216.
    19. Kozak, M., Baloğlu, Ş., & Bahar, O. (2009). Measuring destination competitiveness: Multiple destinations versus multiple nationalities. Journal of Hospitality Marketing & Management, 19(1), 56-71.
    20. Krugman, P. R. (1996). Making sense of the competitiveness debate. Oxford review of economic policy, 12(3), 17-25.
    21. Lee, C. (2005). Model Competition Laws: The World Bank-OECD and UNCTAD Approaches Compared (No. 1649-2016-135913).
    22. Mathew, V. (2009). Sustainable tourism: A case of destination competitiveness in South Asia. South Asian Journal of Tourism and Heritage, 2(1), 83-89.
    23. Minghetti, V., & Montaguti, F. (2010). Assessing Istanbul competitiveness: a multidimensional approach. International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research, 4(3), 228-240.
    24. Önsel, Ş., Ülengin, F., Ulusoy, G., Aktaş, E., Kabak, Ö., & Topcu, Y. İ. (2008). A new perspective on the competitiveness of nations. Socio-Economic Planning Sciences, 42(4), 221-246.
    25. Papp, Z., & Raffay, Á. (2011). Factors influencing the tourism competitiveness of former socialist countries. Human Geographies, 5(2), 21.
    26. Porter, M. E. (1990). The competitive advantage of nations. Harvard business review, 68(2), 73-93.
    27. Porter, M. E. (1995). The competitive advantage of the inner city. Harvard business review, 73(3), 55-71.
    28. Reisinger, Y., Michael, N., & Hayes, J. P. (2019). Destination competitiveness from a tourist perspective: A case of the United Arab Emirates. International Journal of Tourism Research, 21(2), 259-279.
    29. Santos, M. (2006). Contribuição à compreensão da competitividade nas organizações. Seminários em Administração-SEMEAD, 9, 1-14.
    30. Wetzels, M., Odekerken-Schröder, G., & Van Oppen, C. (2009). Using PLS path modeling for assessing hierarchical construct models: Guidelines and empirical illustration. MIS quarterly, 177-195.
    31. Woyo, E., & Slabbert, E. (2019). Cross-border destination marketing of attractions between borders: the case of Victoria Falls. Journal of Hospitality and Tourism Insights, 2(2), 145–165.
برنامه ریزی و توسعه گردشگری
دوره 10، شماره 38
آذر 1400
صفحه 225-247

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار