واکاوی الگوی پارادایمی توسعه صنعت گردشگری پزشکی ج.ا.ا با رویکرد نوین ارتباطات سلامت

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم ارتباطات.گروه مطالعات رسانه، دانشکده علوم اجتماعی، ارتباطات و رسانه، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی،

2 دانشیار گروه مطالعات رسانه، دانشکده علوم اجتماعی، ارتباطات و رسانه، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران؛ (نویسنده

3 دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکدۀ مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

4 استادیار گروه مطالعات رسانه، دانشکده علوم اجتماعی، ارتباطات و رسانه، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

10.22080/jtpd.2024.26806.3869

چکیده

زمینه و هدف: هدف اصلی پژوهش، واکاوی الگوی پارادایمی توسعة صنعت گردشگری پزشکی جمهوری اسلامی ایران با رویکرد نوین ارتباطات سلامت است.
روش ­شناسی: این پژوهش از نوع مطالعات کیفی و با اتکا به نظریة داده ­بنیاد است. جامعة آماری مورد مطالعه، 18 نفر از خبرگان و صاحب­ نظران شامل مدیران مراکز گردشگری سلامت و ارتباطات سلامت در کلان شهر تهران می­ باشند. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبة عمیق و نیمه­ ساختاریافته بود که جهت پاسخ­گویی به سؤالات تحقیق اقدام به مصاحبه با اعضای جامعة مذکور شد. تجزیه و تحلیل داده ­ها از طریق رهیافت نظام ­مند نظریة داده ­بنیاد انجام شد. در این پژوهش، به منظور تجزیه ­و تحلیل داده ­های به ­دست آمده از روش مصاحبه و فرآیند سه ­مرحله­ ای کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد.
یافته ­ها: مطابق رویکرد داده ­بنیاد در مرحلة کدگذاری باز، عبارات مستخرج از مصاحبه ­ها در 894 کد باز، 87 کد محوری و 20 کد انتخابی خلاصه گردید. اعتبارسنجی پژوهش با استفاده از چهار معیار اعتبارپذیری، انتقال­پذیری، قابلیت اطمینان و تأئیدپذیری انجام شد.
نتیجه ­گیری و پیشنهادات: سازه ­های شناسایی ­شده در قالب مدل پارادایمی شامل گردشگری سلامت مبتنی بر ارزش، امنیت، هزینه، امکانات به­ عنوان شرایط علّی؛ استفاده از شبکه­ های اجتماعی، سرمایة انسانی متخصص و ارتباطات به­ عنوان شرایط مداخله ­گر؛ عوامل روان­شناختی، رفتاری و جمعیت ­شناختی به ­عنوان شرایط زمینه ­ای؛ تکنولوژی، حمل­ و نقل، بازاریابی محتوایی و زیرساخت بازاریابی به­ عنوان راهبردها و همچنین نتایج سازمانی، نتایج گردشگران، نتایج جامعة میزبان به­ عنوان پیامدها و مقولة محوری شامل گردشگری مبتنی بر تندرستی، گردشگری طبیعت درمانی و گردشگری پزشکی است.
نوآوری و اصالت: برای بسط و گسترش نظریة توسعة صنعت گردشگری پزشکی ج.ا.ا با رویکرد نوین ارتباطات سلامت، پارادایم کلی ارائه گردید که نوآوری این پژوهش به حساب می ­آید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مراجع

Amiri, M., Muzashi S., A., & Hashemi, S. (2023). Providing a Media Model for Hospitals to Attract Health Tourists Based on the Laswell Communication Model. Communication Research, 30(113), 77-105. https://10.22082/cr.2023.1978021.2457. (In Persian)
Aydin, A. (2022). The evaluation of the websites of the health care institutions in kayseri having medical tourism license in terms of medical tourism.  International Journal of Health Management and Tourism, 7(3), 332-351. https://doi.org/10.31201/ijhmt.1174516
Balogun, B. A. (2020). Preliminary look at the motivators and decision-making process of medical tourists from Nigeria to India. Journal of Tourism Analysis: Revista de Análisis Turístico, 27(1), 41-61. https://doi.org/10.1108/JTA-09-2018-0021
Barney, D. D. (2004). The Network Society, MPG Books, Bodmin, Cornwall, pp, 1–34, ISBN 9780745626680, 2004.
Nazari, S. G., & Bashiri-Givi, H. & Janati, S. (2014). Investigating the impact of political participation on political development. Journal of Iranian Social Development Studies, 6(1), 137-146. (In Persian).
Castells, M. Cardoso, G. (2006). Network Society, From knowledge to Policy. Washington DC.: Johns Hopkins Center for Transatlantic Relations.
Castells, M. (2009). The Rise of the network society. USA: Wiley-Blackwell DOI:10.1002/9781444319514
Castells, M. (2004). The Network Society- A Cross-cultural Perspective. UK, Cheltenham: Edward Elgar.
Cham, T. H., Lim, Y. M., Sia, B. C., Cheah, J. H., & Ting, H. (2021). Medical tourism destination image and its relationship with the intention to revisit: A study of Chinese medical tourists in Malaysia. Journal of China tourism research, 17(2), 163-191. https://doi.org/10.1080/19388160.2020.1734514
Cheng, Y., Fang, S., & Yin, J. (2022). The effects of community safety support on COVID‐19 event strength perception, risk perception, and health tourism intention: The moderating role of risk communication. Managerial and Decision Economics, 43(2), 496-509. DOI: 10.1002/mde.3397
Cooley, C. H. (1924). Social Organization: A Study of the Larger Mind. USA: C. Scribner's sons.
Corbin, J., & Strauss, A. (2015). Basics of Qualitative Research. Thousand Oaks, CA: Sage.
DeMicco, F. J., Tschirky, P. P., Jeffrey, M., Li, M., & Shepley, M. M. (2023). Strategic Medical Tourism Design: A Case of Switzerland, Hospitality Bridging Healthcare (H2H©). In F. J. DeMicco, & A. A. Poorani (eds). Medical Travel Brand Management (pp. 339-352). Apple Academic Press.
Doshmangir, L., Doshmangir, P., Sajjadi, H., & Alizadeh G. (2018). Analyzing Health Tourism Status in Iran. Depiction of Health, 9(2), 73-80. (In Persian).
Fakour-Thaghiyeh, A. M. & Hajmanidi, N. (2021). Identification of Challenges and Obstacles in Health Tourism in Iran. the First National Conference on Optimization of Production and Service Systems. https://civilica.com/doc/1163762 (In Persian).
Goudarzi, M., Taghvayi, M. & Zangiabadi, A. (2014). Development of domestic medical tourism in the city of Shiraz, Health information management, 11(4), 485-496. (In Persian).
Gu, D., Humbatova, G., Xie, Y., Yang, X., Zolotarev, O., & Zhang, G. (2021). Different Roles of Telehealth and Telemedicine on Medical Tourism: An Empirical Study from Azerbaijan. Healthcare, 9(8)1073, 1-18.
Guo S, Lin T., Akhtar, N., & Du, J. (2022). COVID-19, Anti-Intellectualism, and Health Communication: Assessing the Chinese Social Media Platform Sina Weibo. Healthcare (Basel), 11(1), 121-137. doi:10.3390/healthcare11010121.
Hashemi-Baghi, Z., Shirmohammadi, Y., & Shahsavaan, N. (2018). The Integrated marketing communications and Advanced Information Technology on the Value of the Brand for Tourism. Journal of Tourism and Development, 7(1), 1-19.
Harengel, P., & Haxhixhemajli, D. (2011). Bringing back neighborhood spirit: Theoretical construct for developing a wireless peer-to-peer communication system independent of traditional internet service providers. In 2011 International Conference on Business Management and Electronic Information (Vol. 3, pp. 385-388). IEEE.
Hong, Y. A. (2016). Medical tourism and telemedicine: A new frontier of an old business. Journal of medical internet research, 18(5), 1-3.
Hosseini S., & Taghvaei M. (2022) Position of Medical Tourism in Service Integration and Destination Competitiveness: Evaluating the Barriers and Compiling the Strategies (A Case Study of Health Macro-region NO.10- Tehran). j. health 2022; 13(2), 255-276. (In Persian)
Huntingtons, S. (1993). Political Consolidation in Societies Due to Transformation. Translation by Mohsen Salasi. Tehran: Elm
Kamali, M., Asayesh, H., & Arianmehr, Y. (2021). Estimating the demand for international health tourism in different regions of Iran. New perspectives in human geography. 13(1), 382-404. (In Persian).
Karoubi, M. (2009). The Role of the Human Communications in Tourism Industry Development. Iranian journal of management sciences, 4(13), 101-130. (In Persian).
Karuppan, C. M. (2010). Healthcare tourism: accelerating diffusion through a more effective use of communication channels. Journal of Communication in Healthcare, 3(1), 24-36.
Khaniki, H., Rassi Tehrani, H. (2012). The study of Audience's point of view about Health Messages of TV. Journal of Culture- Communication Studies, 12(15). 151. DOR:20.1001.1.20088760.1390.12.15.5.4 (In Persian).
Kumar, S., Breuing, R., & Chahal, R. (2012). Globalization of health care delivery in the United States through medical tourism. Journal of health communication, 17(2), 177-198.
Lee, H., Wright, K. B., O’Connor, M., & Wombacher, K. (2014). Framing medical tourism: an analysis of persuasive appeals, risks and benefits, and new media features of medical tourism broker websites. Health communication, 29(7), 637-645.
Mainil, T., Platenkamp, V., & Meulemans, H. (2011). The discourse of medical tourism in the media. Tourism Review, 66(1/2), 31-44.
Malhotra, N., & Dave, K. (2022). An assessment of competitiveness of medical tourism industry in India: a case of Delhi NCR. International Journal of Global Business and Competitiveness, 17(2), 215-228. DOI: 10.1007/s42943-022-00060-0
Mason, A. M., & Spencer, E. (2017). Health communication: insights for quality hospitality bridging healthcare (H2H) delivery in medical tourism. In F. J. DeMicco (ed). Medical Tourism and Wellness (pp. 127-145). Apple Academic Press. https://doi.org/10.1201/9781315365671
Mason, A., & Wright, K. B. (2011). Framing medical tourism: an examination of appeal, risk, convalescence, accreditation, and interactivity in medical tourism web sites. Journal of health communication, 16(2), 163-177.
Mastaneh Z, Mouseli A, Hayavi Haghighi MH, Golvardi MS, Balali MM. A. (2020). Technology Package for Electronic Infrastructures of Health Tourism. Journal of Health and Biomedical Informatics, 6(4): 343-357.
Miller, H. L. (1954). Decision-Makers of an American Community: A review of Community Power Structure. Adult Education, 4(5), 167-176. https://doi.org/10.1177/074171365400400502
Mishra, V., & Rana, S. (2022). Understanding barriers to inbound medical tourism in the United Arab Emirates from a provider's perspective. Worldwide Hospitality and Tourism Themes. 15(2), 131-142. https://doi.org/10.1108/WHATT-10-2022-0122
Mosadeghrad A M, Sadeghi M. (2021). Medical tourism: Reasons for choosing Iran. Payesh, 20 (2) :145-166. http://payeshjournal.ir/article-1-1537-fa.html. (In Persian).
Motamednejad, K. (1402). Mass Communication Devices. (Second edition, 13th print). Tehran: Publications of Allameh Tabatabai University. (In Persian).
Ngamvichaikit, A., & Beise-Zee, R. (2014). Communication needs of medical tourists: an exploratory study in Thailand. International Journal of Pharmaceutical and Healthcare Marketing, 8(1), 98-117.
Shem, W., & Asicus, S. (2023). Pragmatic health communication model in a multicultural society: A new media approach. World Scientific News, No. 176, 121-132.
Soltanynezhad, M., & Shahriyari, S. (2023). Communication with an Emphasis on Tourism Development (Case study: Indigenous Kong University). Rasaneh, 34(2), 179-201. doi: 10.22034/bmsp.2022.317555.1657. (In Persian).
Sukjai, P., & Srirak, C. (2022). Cross-border medical tourism of tourists in Thailand’s border provinces: A case study of Laotian tourists in Nongkhai and Udon Thani Patthaphon. Kasetsart Journal of Social Sciences, 43(1), 123-130. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/kjss/article/view/257001
Waston, J. & Hill, A. (1993). A Dictionary of Communication and Media Studies. London: Edward Arold.
Wongkit, M., & McKercher, B. (2016). Desired attributes of medical treatment and medical service providers: A case study of medical tourism in Thailand. Journal of Travel & Tourism Marketing, 33(1), 14-27.
Ye, B. H., Qiu, H. Z., & Yuen P. P. (2011). Motivations and experiences of Mainland Chinese medical tourists in Hong Kong. Tourism Management, 32(5), 1125-1127. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2010.09.018
Zaki, M. A. (2004). An Introduction to Sociology of Tourism. Journal of Tourism Management Studies, 2(5), 87-112. (In Persian).
Zarei A, Asgharinajib M, Alipour S. (2022). [Web-based Information for Medical Tourism: Case Study of AriaMedTour Medical Tourism Company, Iran (Persian)]. Journal of Modern Medical Information Sciences. 8(1): 2-13. https://doi.org/10.32598/JMIS.8.1.2 (In Persian)

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار