توسعه صنعت گردشگری با تاکید بر رویکرد منابع انسانی (مورد مطالعه: استان سمنان)

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه سمنان

2 دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی دانشگاه سمنان

چکیده

استان سمنان با قرار گرفتن در کریدورغرب به شرق و شمال به جنوب کشور از یک سو و برخوردار بودن انواع جاذبه­ های طبیعی، تاریخی، جغرافیایی و تنوع اقلیمی و ظرفیت­ های اقتصادی از سوی دیگر، مکانی مناسب برای جذب گردشگران است. اغلب تحقیقات بر بررسی تاثیرتوسعه صنعت گردشگری برمنابع انسانی متمرکز بوده­ اند اما در تحقیق حاضر، محققین تاثیر مدیریت منابع انسانی بر توسعه صنعت گردشگری را مورد بررسی قرار داده­ اند. جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان سازمان­ های مرتبط با صنعت گردشگری و مراکز اقامتی و دفاتر خدمات مسافرتی در استان سمنان بوده است که 384 نفر به عنوان نمونه با روش تصادفی انتخاب شدند. پژوهش حاضر از نظرروش، یک تحقیق توصیفی و از نوع مطالعه همبستگی می­ باشد. داده­ ها با استفاده از روش پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. همچنین، به منظور تجزیه و تحلیل داده­ ها از آزمون­ های (t-test)، تحلیل واریانس (Anova) و رگرسیون دو متغیره استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که اثر مدیریت منابع انسانی برتوسعه صنعت گردشگری استان سمنان معنادار بوده است. همچنین ضریب تعیین 53/. می­باشد که میزان تغییرپذیری در توسعه صنعت گردشگری با تاکید بر رویکرد منابع انسانی در استان سمنان را نشان می­ دهد.

کلیدواژه‌ها


  1. منابع

    1. امیری، شهرام (1384). نگاهی گذرا به گردشگری ایران از دو منظر ارتباطات و تبلیغات، دو ماهنامه مسافران، شماره 31: 23-22.
    2. پاپلی یزدی، محمد حسین و سقایی، مهدی (1386). گردشگری (ماهیت و مفاهیم)، تهران: انتشارات سمت.
    3. پوراحمد، احمد؛ مهدی، علی؛ مهدیان بهنمیری، معصومه ؛ میرزایی کوتنایی، زهرا و محمدی، آرزو (1391). بررسی و تحلیل نقش موزه ها در توسعه ی گردشگری فرهنگی (مطالعه موردی: موزه­های شرق استان مازندران)، مجله برنامه ریزی و توسعه گردشگری، سال 1، شماره 1: 105-128.
    4. جعفری صمیمی، احمد و خبره، شیما (1392). اثر گردشگری بر توسعه منابع انسانی، مجله       برنامه ریزی و توسعه گردشگری، سال 1، شماره 1: 24-11.
    5. حیدری چیانه، رحیم و ضرغام بروجنی، حمید (1387). مبانی برنامه ریزی صنعت گردشگری، تهران: انتشارات سمت.
    6. خدایی، زهرا و کلانتری خلیل آبادی، حسین (1391). توسعه گردشگری با تاکید بر نقش آموزش نیروی انسانی، مطالعات مدیریت، سال 4، شماره 12: 59-47.
    7. رابینز، استیفن (1378). رفتار سازمانی، مفاهیم، نظریه ها وکاربردها، مترجمان:علی پارسائیان، سید محمد اعرابی، تهران: انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی تهران.
    8. فرهودی، رحمت الله و شورجه، محمود (1383). برآورد برد گردشگری معبد آناهیتا، شهرکنگاور، فصلنامه ی مطالعات گردشگری، شماره 7: 45-19.
    9. کاظمی، مهدی (1385). مدیریت گردشگری، تهران: انتشارات سمت.
    10. غفاری، غلامرضا و مستولی، سید علی (1392). نظام اداری – مدیریتی و توسعه اجتماعی – فرهنگی پایدار در بخش گردشگری ماسوله، مجله برنمامه ریزی و توسعه گردشگری، سال 2، شماره 7: 125-106.
    11. گی، چاک. وای (1382). جهانگردی در چشم انداز جامع ، ترجمه سید محمد اعرابی و علی پارساییان، تهران: دفتر پژوهش های فرهنگی.
    12. محمدی، رسول و فیضی، وحید (1387). مطالعه­ی شرایط اقلیمی اصفهان به منظور توسعه­ی گردشگری با استفاده از روشTCI ، اولین همایش علمی سراسری دانشجویی جغرافیا، دانشگاه تهران، صص: 26-23.
    13. Baum, T. and Sivas, E. (2008). The human resources development in tourism: A role for government?, Journal   of Tourism Management, 29:783-794.
    14. Caroline, W. (2009). Tourism, social, memory and the Great War, Annals of Tourism Research, 36(4): 607-626.
    15. Gough, S. and Scott, W. (1999). Education and training for sustainable
      tourism: Problems, possibilities and cautious first steps, Canadian
      Journal of Environmental Education, (4): 193-212.
    16. Karani, A.P., and Jonathon, D.G. (2011). Corporate social responsibility and employee recruiting in the hospitality and tourism industry, http://scholarworks.umass.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1248&context=gradconf_hospitality, (13/76/2016).
    17. Lengnick-Hall, C.A. and Lengnick-Hall, M.L. (1988). Strategic Human Resources Management: A review of the literature and a proposed typology, Academy of Management Review, 13: 454–470.
    18. Torrington, D., Hall, L. and Taylor, S. (2005). Human Resource Management, Harlow: Financial Times.
    19. UNWTO. (2013). World Torisem Organization, Anuual Report.
    20. World Tourist organization, (1999). Tourism Highlights 1999 WTO Publications Unit, World Tourism Organization, Madrid.